De opwekking van Lazarus

Lazarus was de broer van de zusters Martha en Maria, bij wie Jezus graag mocht verblijven. Hij werd ziek, overleed en werd begraven. Als Jezus vier dagen later de wenende zusters aantreft, wordt hij geroerd door hun stellige bewering dat Lazarus niet gestorven zou zijn als hij in de buurt was geweest. Maar hij ergert zich aan het geweeklaag, en aan het gemurmel van omstanders die zich afvragen of hij en zijn god na het genezen van een blinde ook een dode konden doen herrijzen. Aangekomen bij het graf roept hij "Kom uit!", waarop Lazarus opstaat. Waarmee Jezus wilde aantonen dat het ware geloof perspectief biedt op leven na de dood.

Toen de hogepriesters van dit wonder hoorden, besloten ze dat het tijd werd deze Jezus aan te pakken: hij kreeg steeds meer aanhang en vormde daardoor in toenemende mate een bedreiging voor hun machtspositie.

De Jezus op dit schilderij lijkt sterk op die in De roeping van Mattheüs. Het tafereel komt niet geheel overeen met de tekst in het evangelie: Martha had Jezus gewaarschuwd met "Heere, hij riekt nu al". Niemand schijnt daar erg in te hebben.