De verstoting van Hagar

De kleine Ismaël huilt wanneer Abraham hem en zijn moeder Hagar wegstuurt, de woestijn in.

Hagar was een slavin van Abrahams vrouw Sarah. Sarah was aanvankelijk onvruchtbaar, waarop Abraham bij Hagar voor nageslacht zorgde: Ismaël. Toen Sarah jaren later alsnog een kind kreeg, Isaak, stond zij erop dat de slavin en haar kind uit beeld zouden verdwijnen.

In de woestijn werden ze door goddelijk ingrijpen gered: een engel wees ze naar een waterput.

Flinck schilderde hier nog duidelijk in de warme stijl van zijn leermeester Rembrandt.

Het doek kwam rond 1764 in het bezit van de Pruisische prins Frederik Willem II. Het maakt nu nog altijd deel uit van de Pruisische collectie van oude meesters.