Daniël in de leeuwenkuil

Daniël was door de Babyloniërs in de leeuwenkuil gegooid omdat hij maar doorging met bidden tot zijn eigen god, hetgeen verboden was door koning Darius. Toen de koning na een dag kwam kijken, zat Daniël levend te midden van de leeuwen. Hij dankt hier God dat hij nog in leven is. De koning liet hem toen meteen uit de kuil halen.