Het boek van de profeet Zacharia is het elfde van de twaalf kleine profeten. Met veertien hoofdstukken is het met Hosea het langste boek uit de reeks.
Volgens het eerste vers werd Zacharia in 520 v.C. tot profeet geroepen, ten tijde dus van de herbouw van de tempel in Jeruzalem. Buiten dat is er vrijwel niets bekend over zijn persoon.
De hoofdstukken 1 tot en met 6 bevatten profetiën en een achttal visioenen. In hoofdstuk 7 en 8 wordt opgeroepen tot afronding van de herbouw van de tempel. Het laatste deel, hoofdstuk 9 tot en met 14, lijkt los te staan van de eerdere hoofdstukken. De stijl is minder verhalend, en er wordt niet meer gesproken over de tempel. In de laatste hoofdstukken orakelt Zacharia over een dag waarop Ik zal zoeken te verdelgen alle heidenen, die tegen Jeruzalem aankomen
(12:9).
Zacharia was een tijdgenoot van Haggai, die eveneens pleitte voor herbouw van de tempel.
Zacharia in de beeldende kunst: Michelangelo en James Tissot schilderden de profeet.
Statenvertaling on line - bijbel en kunst